dziś lekarz, dziś rozmowa, dziś świeże tabletki jak świeży pachnący chleb. pewnie i tak ich nie będę brać, wątpię by pomogły. staram się nie pić, ale to trudne gdy wychodzisz z domu a rzeczywistość jest jak samolot, który nagle zaczyna spadać. próbuję porównać lęk przed ludźmi do strachu przed lotem. wiele osób pije zanim wejdzie na pokład.
nie jem wiele bo nie mam pieniędzy. wydaję na książki zanim wydam na alkohol i tabletki, więc przynajmniej nic się nie marnuje, a półka pełniejsza w tytuły, które zawsze chciałam mieć przy sobie.
nie mam wagi. ostatnio ważyłam się u kogoś i wyszło 48 kg w ubraniu w środku dnia, gdy zdążyłam już coś zjeść i wypić, więc odejmuję sobie ten głupi kilogram i myślę, że nie jest najgorzej. rozciągam się. zapomniałam już, że to miłe, gdy trochę boli.
Lubię Cię czytać, jestem Ciebie ciekawa.
OdpowiedzUsuńTęsknię za naszą korespondencją sprzed roku. Pięknie piszesz. Dziś google wysłał mi maila z pytaniem czy znam Anę Spiracle, więc zaglądnąłem tutaj i ucieszyłem się widząc nowy post.
OdpowiedzUsuńCiągle trzymam za Ciebie kciuki i wierzę, że w końcu uda Ci się przezwyciężyć twoje demony :)
Ludzie są niegroźni. Groźny jest raczej brak kontaktu z nimi. Człowiek jest stadną zwierzyną, w samotności więdnie. Wiem o tym, jednak zbyt często moja natura samotnika wygrywa. Nie tyle ze strachu przed ludźmi, co z niechęci do prowadzenia miałkich pogawędek o niczym.
PS. Samoloty też są bezpieczne :)
Najgorsze są te nasze wewnętrzne potwory.
Z nimi chyba najtrudniej sobie poradzić.
R.